Zürafalar, boyları 7.5 metreye kadar ulaşabilen etkileyici canlılardır. Bir zürafanın kalbi ile beyni arasındaki mesafe yaklaşık 2.5 metredir. Biz insanlar, ani hareketler yaptığımızda beynimize giden kan miktarı azaldığı için baş dönmesi yaşayabiliriz. Ancak zürafalar, su içmek için başlarını yere indirdikten sonra hızla başlarını yukarı kaldırır ve bu sırada bayılmazlar. Peki, bu nasıl mümkün oluyor?
Zürafaların bayılmamasını sağlayan en önemli faktör, güçlü kalpleridir. Zürafanın kalbi, kafatasından bile büyüktür ve çok kalın çeperlere sahiptir. Kalpleri dakikada yaklaşık 170 kez atarak kanı tüm vücuda pompalar. Bu güçlü kalp, zürafanın beyni kalbinden 2.5 metre yüksekte olmasına rağmen, beyne yeterli miktarda kan göndermeyi başarır.
Zürafanın kalbi, bu uzun mesafeye rağmen beyne kanı rahatlıkla iletir ve kanın geri dönüşünü de düzenler. Bu sayede zürafalar, başlarını hızla indirdikten sonra yeniden kaldırdıklarında, baş dönmesi veya bayılma yaşamazlar. Zürafaların vücutları, bu zorlu görevi başarmak için evrimsel olarak mükemmel bir şekilde adapte olmuştur.